Her reply in my poem

 Her reply in my poem

mine poem:

तिमित जुनिकिरि रहेछौ,

तारा भनेर हेर्दै थिएं

तिमित जुनिकिरि रहेछौ,

नाई नाई !!!! त्यस्तो नसोच,

जुनकिरि दिऊंसो उज्यालोमा निभ्छ,

जब रात पर्छ आफ्नो आवश्यकता अनुसार

त्यो सुन्दर तारा जस्तै गरि चम्किन थाल्छ,

तिमि आत्मनिर्भर छौ,

साचै तिमि जुनकिरि नै रहेछौ, दिनभरि कहां हराउंछौ?

अनि रातमा बडो चम्किन थाल्छौ है ,

कति सम्झें , केके केके

Her reply:

सायद म तिम्रो सामिप्यता को आश मा जुनकिरी हुदिहु

तारा भए भने त म आकाशमा अनि तिमी धर्तिमा कति ठुलो दरार आउदो हो जिबनमा

तेसैले त म जुनकिरि हुनमै रमाउछु ताकी तिमी लाई नजिकै बाट महसुश गर्न सकु